Zaczęło się tak, że Duzi marudzili, że starość jest okropna – o sobie mówili i o mje, bo nie chcę się dać wyczyścić na tyłku, a nieszczelny jestem stale.

O sobie mówili też, bo byli kawałek za mjastem i z głodu kupili sobie, jak nigdy, pizzę. Dobra była, wjem, bo obgryzłem, polizałem i wdepłem. Ale Duża zaczęła narzekać, że za 30 zł to by obiady były na parę dni a Duży parzył se ziółka na trawienie, zamiast popić piwem.

No nic. To były wieści z krypty, znaczy ze świata starości.

A teraz będzie o prawdziwych wartościach: tymczasem młodzieżówka w osobach Kiwi i Czykity zajęła się kartonem. Najpierw wskoczyła Kiwi i bujała się na pielusze. Potem dziewki się pobiły o karton, Kiwi przegrała i szczeliła focha.

Czykita się pławiła w zapachu sera i zwycięstwa.

Chyba w końcu poczuła, że to jest niewłaściwe. Wprawdzie jest to fajowe jak tłuczenie Zuzanny czy zwalanie przedmiotów, ale niewłaściwe. No i Czykita postanowiła zachować się ślicznie i słitaśnie, pokazała, że przyjaźń to wartość większa, niż gniecenie kartonu własnym tyłkiem, paczcie:

Duża się zachwyciła siostrami – taką mają ksywę, chociaż nie są od jednej kocicy, no gdzie tam, ale podobne są, no nie? I zachwyciła się wartościami, jakie wyznają. Do tego Czykita uroczo pielęgnowała szarą stopę, co ją na balkonie wybrudziła.

I tak se siedziały. Normalnie bym tę sielankę rozwalił jednym łupnięciem łapy ale chwilowo żem spał i niszczył pościel jednocześnie, potrafię.

Pod moją mentalną nieobecność se siostry użyły radochy.

A Duża chwilowo przestała kwękać o 30 zł za pizzę, bo była w sumie do przodu – miała pizzę i zabawkę dla kotów o wielkiej atrakcyjności, a jakby Duzi kupili w sklepie jaki koci bajer za pińdziesiąt albo więcej, to byliby dalej głodni a dziewki i tak znudzone. A jeszcze ja żem se skubnął. To też wartości i nawet dodane.