Ostatnio Was zostawiłam z opisem zawartości kartonu, która to zawartość zauroczyła Dużą.

W Czechach taki karton to po prostu banánovka i można go wypożyczyć w specjalnych firmach, jak na przykład się przeprowadzacie.

Tym razem bananowka była chyba jednak po pomidorach, czyli raczej rajčatovka pełna kota. Ta na samym końcu z tyłu.

Według mnie NIC nie widać i tyle. Ale Dużej się wJelce spodobało i zaczęła gadać z inną Dużą, dowiedziała się, jak już wiecie, że to stara strasznie i glutowata kotka i z zezem.

Takiego cudu nie można tak zostawić i zaczęło się przygotowanie do wielkiej podróży małej kotki.

Do nas to jakieś prawie czterysta kilometrów, ale to nic, najgorsze, że jest granica. Trzeba więc było babę narychtować, zaczipować, obszczepić, zrobić jej poważny i wielki paszport, co dobra Duża z Łodzi ogarnęła i żywa skamielina z pięcioma zębami szukała jedynie i aż transportu.

W czasach zarazy nie jest łatwo, ale jak się ma Pszyjaciół, to się da. Duży Adam poświęcił swój wolny dzień, a mógł se spać albo grać, wziął babę do nowiutkiego auta pachnącego, żeby tę kupę kłaków zawieźć na granicę, gdzie moi Duzi czekali, wyposażeni w papiery, że mieli testy, szczepienia czy tam inną zarazę. Służby ich sprawdziły wnikliwie i puściły do ojczyzny po babę.

Wyściskali się z pszyjacielem Adamem, bo się nie widzieli kupę czasu a baba czekała z ogromną wyprawką i karmą.

Wrócili po kawie i kolejnych uściskach. Jak wracali, to już nikt ich nie sprawdzał i pojechali szybko do domu.

Zuzanna zwyczajowo syczała i charczała do uduszenia prawie i opsikała metodycznie oba nowe fotele od oparcia po siedzisko.

Eksperci nie są zgodni, czy z powodu baby, czy że to były nowe fotele, nie brakuje jednak komentarzy (moich), że oba powody Zuzanną i jej pęcherzem wstrząmsły.

Ma na imię Buzia ta baba, po czesku pusa 🙂 ale zwyczajowo, jak każda stara baba, nazywają ją Babik.

No to witaj w Republice Czeskiej, Babiku.

Ciąg dalszy napiszę Wam niebawem. Obiecuję.